Μπορεί, σύμφωνα με την McKinsey, η μεγάλη πλειονότητα των οργανισμών, άνω του 70%, να έχει ήδη υιοθετήσει Τεχνητή Νοημοσύνη σε τουλάχιστον μία λειτουργία, όμως η ίδια αποκαλύπτει ότι μόνο περίπου το ένα πέμπτο των επιχειρήσεων έχει θεσπίσει επίσημες πολιτικές ή στρατηγική διαχείρισης κινδύνων για το AI.

Το χάσμα είναι εμφανές και δεν είναι τεχνολογικό. Είναι διοικητικό και στρατηγικό. Και όσο διευρύνεται, τόσο αυξάνει τον κίνδυνο για τις επιχειρήσεις. Η χρήση της τεχνολογίας επεκτείνεται, αλλά χωρίς στρατηγική AI. Και αυτό πλέον συνιστά ουσιαστικό επιχειρηματικό κίνδυνο.

Η ΤΝ δεν εξελίσσεται με τον ρυθμό των εσωτερικών διαδικασιών μιας επιχείρησης. Προχωρά ταχύτερα. Επηρεάζει λειτουργίες, ρόλους και αλυσίδες αξίας. Και όσο περισσότεροι οργανισμοί τη χρησιμοποιούν στρατηγικά, τόσο πιο εμφανές γίνεται ότι όσοι διστάζουν, χάνουν έδαφος χωρίς να το αντιλαμβάνονται.

AI Denial: ένα σύγχρονο επιχειρηματικό φαινόμενο

Σε αυτό το περιβάλλον εμφανίζεται η λεγόμενη «Άρνηση ΤΝ». Είναι η στάση υποτίμησης των δυνατοτήτων των γενετικών (genetic) και μεθοριακών (frontier) μοντέλων ή αιχμής: η αντίληψη ότι «δεν είναι αρκετά καλά», ότι «δεν είναι έτοιμα» ή ότι η παραγωγή τους είναι απλώς «slop». Για ορισμένους οργανισμούς, αυτή η στάση λειτουργεί σαν ψυχολογικό αντίβαρο σε μια τεχνολογία που αλλάζει δεδομένα. Για την αγορά όμως λειτουργεί ως φίλτρο που κρύβει την πραγματικότητα.

Με βάση πρόσφατη έρευνα της McKinsey, η υιοθέτηση της ΤΝ δεν σταθεροποιείται. Επιταχύνεται. Η τεχνολογία ενσωματώνεται σε όλο και περισσότερες λειτουργίες. Η άρνηση, επομένως, δεν είναι προσεκτικότητα. Είναι αποσύνδεση από το επιχειρηματικό περιβάλλον.

Strategic Blindness

Όταν η ηγεσία αντιμετωπίζει την AI ως «πρώιμη» ή «υπερεκτιμημένη», το αποτέλεσμα είναι στρατηγική τύφλωση. Οι αποδείξεις για την επιχειρησιακή αξία της τεχνολογίας είναι απτές. Πολλοί οργανισμοί δηλώνουν ότι έχουν ήδη βελτιωμένη παραγωγικότητα, καλύτερη λήψη αποφάσεων και ταχύτερη ανάπτυξη υπηρεσιών. Όσοι επιμένουν ότι «είναι νωρίς» δεν προλαβαίνουν να σχεδιάσουν την επόμενη μέρα.

Η αδράνεια στην προκειμένη περίπτωση δεν κρατά τον οργανισμό σταθερό. Τον αφήνει πίσω.

Ανταγωνιστική υστέρηση

Οι ανταγωνιστές που υιοθετούν την ΤΝ αποκτούν αντοχή, ταχύτητα και ακρίβεια. Βελτιώνουν προϊόντα, μειώνουν κόστος, αναπτύσσουν νέες υπηρεσίες. Εκείνοι που διστάζουν, λειτουργούν με υποδομές που παλιώνουν, ίσως και με ραγδαίο ρυθμό. Δεν υπάρχει ουδέτερη θέση. Υπάρχει μόνο πρόοδος ή υστέρηση.

Οι ανατροπές δεν έρχονται με προειδοποίηση. Έρχονται από παίκτες που συνδυάζουν την ταχύτερη υιοθέτηση με οργανωμένη στρατηγική.

Οι χαμένες ευκαιρίες δεν φαίνονται

Αυτό που μεγιστοποιεί τη δυσκολία και τις προκλήσεις για μια διοίκηση είναι ότι οι χαμένες ευκαιρίες δεν καταγράφονται σε Excel. Δεν μπαίνουν σε αναφορές. Δεν εμφανίζονται σε KPI. Η μη αξιοποίηση της ΤΝ, σε μια περίοδο όπου άλλοι την αξιοποιούν επιθετικά, παράγει μια «σιωπηλή» απώλεια ανταγωνιστικότητας. Είναι ένα κόστος που δεν φαίνεται, αλλά συσσωρεύεται.

Το παράδοξο της επένδυσης χωρίς στρατηγική AI

Η εικόνα αυτή ενισχύεται και από πρόσφατη έρευνα της Deloitte, η οποία καταγράφει ένα ενδιαφέρον παράδοξο: οι επενδύσεις στην ΤΝ αυξάνονται, αλλά πολλές εταιρείες δεν βλέπουν ακόμη καθαρή απόδοση. Η βασική αιτία δεν είναι η τεχνολογία, αλλά η απουσία στρατηγικού πλαισίου και διαδικασιών διακυβέρνησης. Οι οργανισμοί που επενδύουν χωρίς στόχους, χωρίς μετρήσιμα αποτελέσματα και χωρίς μηχανισμούς διαχείρισης κινδύνου εγκλωβίζονται σε συνεχή πειραματισμό χωρίς αποτέλεσμα. Η τεχνολογία από μόνη της δεν φέρνει πρόοδο. Απαιτεί σχέδιο.

Κάλεσμα στους επικεφαλής

Η ΤΝ δεν είναι μια καινοτομία που «θα ωριμάσει κάποτε». Είναι ήδη βασικό εργαλείο μετασχηματισμού. Ο πραγματικός κίνδυνος για τις επιχειρήσεις δεν είναι η υιοθέτησή της, αλλά η απουσία στρατηγικής αξιοποίησης. Οι ηγέτες καλούνται να εγκαταλείψουν την παθητική στάση. Η αγορά δεν περιμένει και η άρνηση δεν προσφέρει ασφάλεια. Δυστυχώς ή ευτυχώς.

Πηγή, Πηγή, Πηγή

• Tags: AI, Cyber Security, Deloitte, McKinsey